Cukrzyca to nie wyrok. Jak mówią lekarze, to choroba której nie można wyleczyć, ale pozwala się w znacznym stopniu opanować. Odpowiednio wcześnie wykryta i dobrze leczona pozwala też na normalne życie, trzeba tylko pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Przede wszystkim…

Kontroluj się!

Chodzi tu zarówno o regularne wizyty u diabetologa, jak również codzienne mierzenie poziomu cukru we krwi i zapisywanie go w specjalnie przeznaczonym do tego zeszycie, który ułatwi lekarzowi śledzenie przebiegu choroby i ocenę skuteczności stosowanych leków. Wbrew pozorom taka codzienna kontrola jest bardzo prostym i niekłopotliwym zadaniem: nowoczesny glukometr (aparat do mierzenia poziomu cukru we krwi) działa bowiem niezwykle szybko i już po kilku sekundach wyświetla wynik badania. Należy także pamiętać, że takie codzienne badania są bardzo ważne, ponieważ to od ich wyniku zależy dawka leku, jaką będzie trzeba zaaplikować. Odpowiednio dobrana ilość insuliny pozwala bowiem uniknąć tzw. hipoglikemii (zbyt niski poziom cukru we krwi, prowadzący do utraty przytomności, drgawek, a nawet śpiączki zagrażającej życiu chorego) lub hiperglikemii (zbyt wysoki poziom cukru, którego rezultatem może być tzw. kwasica ketonowa lub śpiączka). Warto także zapamiętać stare porzekadło, mówiące iż…

W zdrowym ciele zdrowy duch

Systematyczna aktywność fizyczna jest bowiem jedną z najważniejszych metod leczenia cukrzycy: ćwiczenia zwiększają wrażliwość komórek na insulinę, co przyczynia się między innymi do złagodzenia zaburzeń metabolicznych powodowanych przez krążący w mięśniach cukier. Jednocześnie usprawnieniu ulega cały układ krążenia, zmniejsza się stężenie niebezpiecznego cholesterolu oraz krzepliwość krwi. Co ciekawe, stwierdzono że glikemia pojawia się już w 3-5 dni po zaprzestaniu aktywności, warto zatem zmobilizować się do ruchu minimum 3 razy w tygodniu. Należy jednak przy tym pamiętać, aby ćwiczenia nie były zbyt intensywne i długotrwałe: najlepszą opcją jest w tym przypadku jazda na rowerze, taniec, średniointensywny jogging, pływanie lub taniec. Każdemu choremu zaleca się także zbadanie poziomu cukru przed wysiłkiem oraz- w przypadku jego nieprawidłowego poziomu- spożycie niewielkiej przekąski lub zmniejszenie ostatniej dawki insuliny, jaka przyjmowana jest przed wysiłkiem. Należy również uwzględnić fakt, iż podczas aktywności fizycznej zużyta zostanie większa ilość węglowodanów, dlatego też ogólnym zaleceniem jest kontrolowanie cukrów przed, w trakcie jak i po wysiłku. Prowadzi to z kolei do następnego pytania, a mianowicie…

Jak się odżywiać?

Dieta cukrzycowa stanowi niezwykle ważny element leczenia cukrzycy każdego typu ze względu na swój znaczący wpływ na utrzymanie masy ciała i poziomu cukru w granicach normy. Dlatego właśnie powinna być ona urozmaicona i zawierać w sobie wszystkie niezbędne składniki pokarmowe: węglowodany, białko, tłuszcze (z wyjątkiem tych pochodzenia zwierzęcego), witaminy i sole mineralne. Wbrew powszechnej opinii, dieta osoby chorującej na cukrzycę nie musi być nudna i monotonna: lekarze nie widzą bowiem powodów do rezygnacji z ulubionych potraw czy odżywiania się w restauracjach, należy jednak oswoić się z myślą, iż będą to przyjemności zarezerwowane na specjalne okazje. Warto także zapamiętać kilka zasad dotyczących prawidłowej diety, do których zaliczyć można regularne spożywanie jak najmniej przetworzonych produktów, ziaren, warzyw i owoców a także ograniczenie soli, tłuszczu i cukru. Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, należy także bezwzględnie unikać alkoholu i papierosów, które bez względu na stan chorego czynią ogromne spustoszenie w jego organizmie.

Biorąc pod uwagę powyższe zalecenia można dojść do wniosku, że cukrzyca jest wymagająca i ograniczającą chorobą, należy jednak pamiętać, iż przedstawione tu wskazówki pozwalają znacznie zwiększyć komfort życia i w rezultacie przyczyniają się do zatarcia granic między chorymi a zdrowymi. Warto także pamiętać o tym, że cukrzyca jest chorobą na którą można zachorować w każdym, nawet bardzo wczesnym, wieku. Opisane powyżej zasady mogą zatem okazać się zbiorem wskazówek nie tylko dla tych, których życie podporządkowane zostało codziennym kontrolom poziomu cukru we krwi, ale także dla tych, którzy chcą zadbać o swój organizm i w przyszłości uniknąć zachorowania na tę wymagającą niezwykłej dyscypliny chorobę.