Tę historię warto przeczytać. Od początku do końca, choć jest zaledwie ułamkiem tego, przez co przeszła Kasia od chwili, gdy dowiedziała się, że jest chora na nowotwór. Mimo, że już skończyła leczenie, wciąż żyje ze świadomością kruchości i ulotności życia – niech jej historia zachęci nas do tego, aby nadać naszej własnej happy, wykonując regularne badania i chroniąc się przed chorobą, która dotyka nawet tak młodych ludzi, jak Kasia.

Zachęcamy również do lektury bloga, na którym Kasia dzieli się na bieżąco oraz bardziej szczegółowo swoimi dojrzałymi i motywującymi do działania przemyśleniami odnośnie choroby i towarzyszących jej przeżyć: www.the1-thatgotaway.blogspot.com

* * *

Zachorowałam jako 17-letnia dziewczynka a skończyłam leczenie jako 19-letnia kobieta.

O tym, że jestem chora na nowotwór dowiedziałam się miesiąc po rozpoczęciu klasy maturalnej. Diagnoza była niezwykle szybka. Trudno było lekarzom nie zauważyć w rentgenie jedenasto-centymetrowego guza w klatce piersiowej spowodowanego nowotworem układu chłonnego, którym okazał się być Pierwotny Chłoniak Śródpiersia z dużych komórek B. Jesienią 2012 roku moje nastoletnie życie zostało brutalnie przerwane, na rzecz pierwszego pobytu w szpitalu, pierwszych kroplówek i pierwszego strachu przed śmiercią, które potem stały się moją nową codziennością.

W krajach Unii Europejskiej co dwie minuty diagnozowany jest u kobiet rak piersi, co sześć minut jedna z nich umiera. W Polsce choroba ta wykrywana jest u ponad 14 tys. pań, a połowa z nich przegrywa z nowotworem. Z kolei na raka szyjki macicy rocznie zapada ok. 4 tys. Polek i również blisko połowa z nich przegrywa walkę o życie.

Z rakiem piersi i szyjki macicy walczy ogromna ilość kobiet. Choroba przeważnie jest zbyt późno wykrywana, przez co statystyki są tak niepokojące. Z danych wynika, że co 12 Polka zachoruje na raka piersi, a każdego roku na świecie ponad 500 tys. pań musi mierzyć się z rakiem szyjki macicy. Trzeba jednak uświadomić sobie, że między innymi przed tymi chorobami można się uchronić lub je zwalczyć. Jedynym skutecznym sposobem są regularne badania profilaktyczne, dlatego też tak ważna jest walka o świadomość kobiet.

Osoby, które zmagały się z choroba nowotworową chcą zrobić wszystko, aby zapobiec nawrotowi, albo przynajmniej wykryć go jak najszybciej, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie. Są różne możliwości diagnostyczne – badania lekarskie, badania obrazowe, oznaczanie poziomu markerów nowotworowych. Są również testy sprawdzające predyspozycje genetyczne zapadalności na nowotwory u osób, które jeszcze nie zachorowały. Kiedy je wykonywać? Co zrobić z wiedzą, która nam dostarczą?

Program „Jestem przy Tobie” wspiera kobiety chore na nowotwory narządów rodnych i ich bliskich. Dr n. med. Krzysztof Gawrychowski, Konsultant Wojewódzki w dziedzinie Ginekologii Onkologicznej dla Mazowsza wyjaśnił nam, kiedy wykonywać badania kontrolne profilaktyczne w kierunku nowotworów i dlaczego nie warto robić ich zbyt często.

„Jestem przy Tobie”: Panie Doktorze, na forum naszego programu zdarzają się komentarze, w których kobiety są pełne oburzenia na lekarza, za to, że nie zlecił im badania markerów nowotworowych. Co to są markery nowotworowe, o czym świadczą i kiedy powinno się badać ich poziom?